Nar şerbeti, Türkiye'nin Mersin ilinin Gülnar ilçesi ve çevre köylerinde yetişen, tatlı ve parlak kırmızı narlardan elde edilen geleneksel bir içecektir. Bu şerbet, nişan ve söz gibi özel günlerde ailelerin bir araya gelerek ağızların tatlanması amacıyla yapılan törenlerde sıcak veya soğuk olarak tüketilir. Ayrıca, Ramazan aylarında ve bayramlarda da misafirlere ikram edilir.

Nar, antioksidan özellikleriyle bilinen ve sağlığa pek çok faydası olan bir meyvedir. Nar suyu, kalbi korur, bağışıklık sistemini güçlendirir, tansiyonu düşürür ve damar tıkanıklıklarını önler. Nar kabuğunun ise özellikle meme kanseri başta olmak üzere birçok kanser türünü iyileştirme potansiyeli vardır. Nar çekirdeği yağı, cildin yaşlanmasını önler ve kırışıklıkları giderir. Bu sebeple nar, tüketilmesi gereken değerli bir besin kaynağıdır.

Not: Bu şerbeti yaparken özellikle tatlı Keben narı tercih edilmelidir. Hicaz narı daha kırmızı fakat ekşidir.

Öncelikle narı çok iyi şekilde temizlemeliyiz. Narın içinde bulunan beyaz zarın alınması gerekir. Temizlediğimiz nar tanelerini bir kaba alalım ve üzerine 2 su bardağı toz şekerimizi ilave ederek bir kaşık yardımıyla karıştırıp ezelim. Bu karışımı bir tencereye boşaltalım. Ocağa koyup üzerine suyu ilave edelim. Limon suyu ve çubuk tarçını da ekleyerek kaynamaya bırakalım. Yaklaşık 10 dakika kaynadıktan sonra ocağın altını kapatalım. Şerbetimiz ılıklaştığında bir tülbent yardımıyla veya çok ince bir süzgeçten geçirerek süzelim. Daha sonra servise sunalım.

Afiyet olsun.

Nar şerbeti, antioksidan özellikleri sayesinde sağlığa pek çok fayda sağlar:

Nar şerbeti, özellikle Anadolu'da köklü bir geçmişe sahiptir. Özellikle nişan ve söz törenlerinde, çiftlerin birlikteliğini ve ailelerin uyumunu simgeleyen bir içecek olarak önemli bir yere sahiptir. Bunun yanı sıra, Ramazan aylarında ve bayramlarda misafirlere ikram edilmesi, misafirperverliğin ve paylaşmanın bir göstergesidir.

Nar, tarih boyunca çeşitli kültürlerde bereket ve sağlık sembolü olarak kabul edilmiştir. Nar şerbeti de bu kültürel zenginliğin bir parçası olarak ortaya çıkmış ve günümüze kadar ulaşmıştır. Osmanlı mutfağında da önemli bir yere sahip olan bu şerbet, saraylarda ve ziyafetlerde sıkça tüketilmiştir.